Krzyż Kąpielowego (486 m n.p.m.) niem. Wannegiesser Kreuz – przydrożny krzyż (krucyfiks) przy Drodze Jadwigi obok lądeckiego arboretum. Drewniana rzeźba „Ukrzyżowanie” z końca XIX w. przypisywana lądeckiemu rzeźbiarzowi Franciszkowi Thammowi. Pierwotnie umieszczone na potężnej jodle, która w Wielkanoc 1982 r. spłonęła – ocalone „cudem” Ukrzyżowanie zawieszono opodal na mniejszym smreku niemal przy ziemi. W latach 30. XX w. pod Ukrzyżowaniem umieszczono obraz wotywny „Matki Boskiej Częstochowskiej” zapewne przez kuracjusza za otrzymane łaski i wyzdrowienie dzięki lądeckim kąpielom. Według dawnych przekazów, w tym miejscu kłusownicy przyłapani przez leśniczego „na gorącym uczynku” – zamordowali go (leśniczówka była wówczas niżej przy końcu obecnej ul. St. Moniuszki 3). W miejscowej zdrojowej tradycji przyjął się lokalny zwyczaj, że wobec ciężkiej pracy kąpielowego i uzdrawiającej mocy lądeckich wód mineralnych „Ukrzyżowanie” poświęcono, jako „Krzyż Kąpielowego”. Kuracjusze przed krzyżem modlitwą proszą o kąpiele, dzięki którym mogliby się pozbyć swoich dolegliwości. Za dobre skutki tych kąpieli, też w podzięce i modlitwie kładą tak ciężki kamyczek, aby choroba nie powracała, a wraz z nim pozostała tu na zawsze (układając z kamyczków znak cierpienia – znak krzyża). W połowie 2014 r. jeden z miejscowy regionalistów podniszczone Ukrzyżowanie przekazał do profesjonalnej renowacji. Pomimo braku tego symbolu męki, z przekazów, kuracjusze nadal układają z kamyczków znak cierpienia. Obok krzyża Drogą Jadwigi przebiega trasa wędrówkowa okólna czerwona nr 3 z Lądka Zdroju do Ruin Zamku Karpień, oraz trasa kuracyjna niebieska nr 9 z Lądka Zdroju do skałek Trzy Ambony (inf. 10.01.2020 r.).

tekst: Lechosław Siarkiewicz – przewodnik sudecki